Matura z informatyki – poziom podstawowy

ZADANIE 3.

a)zawiera dane tego samego typu.

b) kompresji.

c)równa liczbie 15 zapisanej w systemie szesnastkowym.

d) A2*$B$1.

e) opisów figur geometrycznych (odcinków, łuków, okręgów, elips …).

f) zbiór reguł, zgodnie z którymi następuje wymiana informacji między komputerami w sieci.

g) shareware.

SAMORZĄDOWE LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE W STALOWEJ WOLI

 Samorządowe Liceum Ogólnokształcące im. Cypriana Kamila Norwida w Stalowej Woli – jedna z najmłodszych i najnowocześniejszych szkół ponadgimnazjalnych w Stalowej Woli. W rankingu ogólnopolskim przeprowadzonym przez czasopismo „Perspektywy” zajmuje wysokie – 260 miejsce. Dyrektorem jest mgr Marek Czopor, natomiast wicedyrektorem mgr Irena Kutyła.

images

HISTORIA

Samorządowe Liceum Ogólnokształcące im. Cypriana Kamila Norwida zostało założone 1 września 1998 roku, jako Liceum Samorządowe. Rozpoczęciu roku w nowo utworzonym Zespole Szkół Ogólnokształcących Nr 2 zgromadziło wielu znakomitych gości, m.in. przybyli:

Wicewojewoda tarnobrzeski: Michał Rutkowski,

Prezydent Stalowej Woli: Alfred Rzegocki,

Wiceprezydent: Stanisław Ciosek,

Inspektor: Jolanta Krzyżek,

Przewodniczący Związku Światowego Koła Żołnierzy AK Bolesław Maślach,

Naczelnik Wydziału Oświaty, Kultury i Zdrowa UM Edward Dymek.

Gości gorąco powitał dyr. Janusz Zarzeczny.

W pięciu oddziałach znalazło miejsce 170 uczniów klas pierwszych. Do pracy w liceum przystąpiło 24 pedagogów, w tym 15 ze Szkoły Podstawowej nr 11.

 Wychowawcami klas zostali:

Ia – Barbara Małek;

 Ib – Marek Chapski;

 Ic – Eliza Puczkowska;

 Id – Bożena Smutek.

  • 12.03.1999 r. miało miejsce otwarcie pracowni komputerowej .Obecnych było wielu gości m.in. wiceprezydent Stalowej Woli Stanisława Ciska, naczelnik Wydziału Oświaty, Kultury i Zdrowia UM Edwarda Dymka wraz ze współpracownikami, a także gwardiana klasztoru – ojca Stanisława Szczepana Króla, który poświęcił pracownię. Zanim to jednak nastąpiło przecięcia wstęgi dokonał wiceprezydent.
  • 19.10.2000 r. Nauczyciele stalowowolscy zostali  wyróżnieni w 2000 roku. Nagrodę Kuratora za wzorcowe, wyjątkowo sumienne wykonywanie obowiązków wynikających z pracy zawodowej odznaczenia zostali:

     *Srebrny Krzyżem Zasługi – Teresa Korzeniowska, Bożena Smutek.

     *Za szczególne zasługi dla rozwoju nauki, oświaty i wychowania Medalem Komisji Edukacji Narodowej został odznaczony Tadeusz Juśkiewicz.

  •  W 25.10.2001 r. nastąpiło uroczyste otwarcie nowej biblioteki. Udział wzięli m.in. Jolanta Krzyżak z wydziały oświaty UM i przedstawiciel miejskich mediów. Szkołę reprezentowali dyrektor ZSO Nr 2 Janusz Zarzeczny i wicedyrektorzy: Irena Kutyła (LO), Marek Teśniarz (Gimnazjum)oraz oczywiście pracownice biblioteki, a także spora grup uczniów. Pomieszczenie nowej biblioteki zostało poświęcone przez proboszcz a zarazem gwardian klasztoru Kapucynów Bolesława  Konopka.

  • 27.01.2002 r. Pierwsza studniówka. W  balu uczestniczył pierwszy rocznik Samorządowego Liceum Ogólnokształcącego, liczący 300 uczniów. Obecni byli również przedstawiciele władz, które reprezentowali wiceprezydent Stanisław Cisek i przewodniczący Rady Miejskiej Jacek Koralewski.

  • 19.09.2002 r. Zespól Szkół Nr 2 wzbogacił się w najnowocześniejszy obiekt sportowy- halę sportową.

W uroczystościach  otwarcia nowego obiektu udział wzięli:

 Prezydenta Stalowej Woli –Alfred Rzegocki

 Przewodniczący Rady Miasta Stalowa Wola -Jacek Koralewski

 Wicestarosta -Sylwester Piechota

 Dyrektor ZSO Nr 2- Janusz Zarzecznego

 Przedstawiciel Samorządu Uczniowskiego liceum Grzegorz Frączka

  • W 23.01.2003 r. SLO wzbogaciło się o nową siłownię, nowoczesną pracownię multimedialną oraz Szkolne Centrum Biblioteczno- Informacyjne. Obiekty zostały zaprezentowane wiceprezydentowi miasta Januszowi Ciskowi.
  • W 26.09.2008r. Samorządowemu Liceum Ogólnokształcącemu nadano szkole imię Cypriana Kamila Norwida. Cyprian Kamil Norwid był najczęściej zgłaszanym przez młodzież kandydatem na patrona liceum.

  • W 2012 roku SLO mogło cieszyć się największą, bo 99,1 proc. zdawalnością egzaminu maturalnego na Podkarpaciu. Na 213 maturzystów tylko dwóch nie zdało egzaminu.

    SLO JAKO NOWOCZESNA SZKOŁA 

Zespół Szkół Ogólnokształcących Nr 2 w Stalowej Woli realizuje program „Szkoła Partnerska”. W ramach tego programu co roku na tydzień ZSO Nr 2 gości uczniów ze szkoły Lycee Saint Exupery z Blagnac koło Tuluzy we Francji. Następnie uczniowie SLO mogą zapoznać się z kulturą francuską spędzając tydzień w malowniczej Francji.

Zimą 2009 działalność rozpoczął szkolny klub narciarski – SLO SKI Club. Jego działanie opiera się na pracy społecznej jego członków, którzy wspólnie z opiekunami organizują wyjazdy narciarskie i inne formy rekreacji zimowej.

Od 13 lat Samorządowe Liceum Ogólnokształcące współpracując z tarnobrzeskim biurem podróży „Juwentur” organizuje wakacyjne obozy dla dzieci i młodzieży.

GRONO PEDAGOGICZNE

– JĘZYK POLSKI : Siewielec oanna, Bilska-Kokosińska Aldona, Ciozda Dorota, Jaśkowska Ewa, Kutyła Irena, Teśniarz Dorota, Skwarek Krystyna, Startek Agnieszka

– MATEMATYKA: Węgiełek Elżbieta, Świeca Wiesława, Puczkowska Eliza, Chapski Marek Rakoczy Małgorzata, Wiatrowicz Barbara

– JĘZYK ANGIELSKI: Buława Małgorzata, Gątarz-Świeca Anna, Hryniszyn Ewa, Jończyk Marzena, Król Elżbieta, Markiel Ewa, Tracz Agnieszka, Zarzycka Celina, Zontek Tomasz, Paul Geraghty

– HISTORIA, WOS: Kuśmierz Aleksandra, Łyczakowska Jolanta, Małek Barbara, Woś Dorota, Zynwala Małgorzata

– JĘZYK NIEMIECKI: Giec-Rej Agnieszka, Olejarczyk Małgorzata, Pajura Renata, Pityńska Iwona, Czarnecka Małgorzata

– JĘZYK FRANCUSKI: Barańska-Kluk Anna, Sławiński Bernard

– INFORMATKA: Gorczyca Bogusław, Teśniarz Marek, Wcisło Krzysztof, Zybura Mateusz

– GEOGRAFIA: Grzegorczyk Ewa, Jabłońska Anna, Mazurkiewicz Wiesława

– FIZYKA: Frankiewicz Alicja, Smutek Bożena, Wcisło Krzysztof

-BIOLOGIA: Łuszczak Ewa, Mazoń Grażyna, Piasta-Jaźwińska Beata

-CHEMIA: Sudoł Małgorzata, Wojtaś Iwona, Pietras Anna

– PODSTAWY PRZEDSIĘBIORCZOŚCI: Mazurkiewicz Wiesława

– PLASTYKA, WOK: Rychlak Elżbieta

– MUZYKA: Hałys Barbara

– PRZYSPOSOBIENIE OBRONNE/EDUKACJA DLA BEZPIECZEŃSTWA: mjr Kot Józef, Zybura Mateusz

– WYCHOWANIE FIZYCZNE: Bełczowski Robert, Brzeziński Andrzej, Felczak Katarzyna, Figurniak Janusz, Figurniak Joanna, Gorzula Anna, Koluch Tomasz, Mroczyńska-Oleksa Katarzyna, Sroka Edward, Tabor Elżbieta, Wołoszyn Bogusław

– RELIGIA: Mastalerczyk Teresa, br.Kiełbasa, br.Smoła, br.Pyszka

– PEDAGOG : Sawa-Kołodziejczyk Monika

– PSYCHOLOG: Pamuła-Kaczmarczyk Anna

– BIBLIOTEKA: Doktor-Szumilak Maria, Piwnicka Janina

METODY PRZEDSTAWIANIA ALGORYTMÓW

Algorytm jest to jednoznaczny opis sposobu rozwiązania problemu. Musi być poprzedzony specyfikacją, czyli dokładnym opisem danych i wyników. Jest pięć metod przedstawiania algorytmu :

1) Słowny opis – jest to pierwszy opis algorytmu, który jest mało ściśliwa jego reprezentacją. Rozpoczyna się dyskusją w jaki sposób można rozwiązać dane zadanie. Służy wyrobieniu intuicji i ukierunkowaniu rozwiązań we właściwe sposoby i techniki przydatne w rozwiązaniu.

2) W postaci listy kroków -jest to dokładny sposób opisywania obliczen i ich kolejnosci. Kroki zawieraja opis operacji, ktore maja byc wykonane przez algorytm.Występują tu polecenia związane ze zmianą kolejności wykonania kroków lub polecenia zakonczneia algorytmu.

3) Schemat blokowy – najpopularniejszy; składa się ze skrzynek oraz połączeń między nimi. Są tu zapisane operacje, które mają być wykonane, a połączenia wyznaczają kolejność wykonania.  

4) Drzewo algorytmiczne (drzewo obliczeń) – przyjmuje postać drzewa w matematycznym tego słowa znaczeniu. W drzewie algorytmu daje się wyróżnić korzeń- wierzchołek, w którym rozpoczynają się działania algorytmu, wierzchołki pośrednie, w których są umieszczane operacje wykonywane w algorytmie oraz wierzchołki końcowe (liście), które odpowiadają różnym wynikom zakończenia obliczeń w algorytmie.

 5)Język algorytmiczny (język programowania) – tekst programu może słuzyć do komunikowania rozwiązania człowiekowi. Języki programowania są językami formalnymi- sztucznym, a ich wyrażenia-programy muszą mieć formę możliwą do zaakceptowania przez maszynę.  

ZADANIE Z TECHNOLOGII

Usługi w sieci :

WWW –  internetowy system informacyjny oparty na publicznie dostępnych, otwartych standardach IETF i W3C.
FTP – ( File Transfer Protocol) – protokół transferu plików.
e-mail  – usługa internetowa, w nomenklaturze prawnej określana zwrotem świadczenie usług drogą elektroniczną, służąca do przesyłania wiadomości tekstowych, tzw. listów elektronicznych.
Czat (z ang. chat – rozmowa), używana jest również angielska pisownia chat – rodzaj internetowej pogawędki i jedna z usług internetowych.
IRC (ang. Internet Relay Chat) – jedna ze starszych usług sieciowych umożliwiająca rozmowę na tematycznych lub towarzyskich kanałach komunikacyjnych, jak również prywatną z inną podłączoną aktualnie osobą.

Sieci komputerowe:

LAN – sieć komputerowa łącząca komputery na określonym obszarze takim jak blok, szkoła, laboratorium, czy też biuro. Główne różnice LAN, w porównaniu z siecią WAN, to m. in. wyższy wskaźnik transferu danych, czy też mniejszy obszar geograficzny.

WAN (z ang. Wide Area Network, rozległa sieć komputerowa) – sieć komputerowa znajdująca się na obszarze wykraczającym poza jedno miasto (bądź kompleks miejski).
Internet – ogólnoświatowa sieć komputerowa, określana również jako sieć sieci. W sensie logicznym, Internet to przestrzeń adresowa zrealizowana przy wykorzystaniu protokołu komunikacyjnego IP, działająca w oparciu o specjalistyczny sprzęt sieciowy oraz istniejącą już infrastrukturę telekomunikacyjną.
TCP/IP (ang. Transmission Control Protocol/Internet Protocol) jest pakietem najsilniej rozpowszechnionych protokołów komunikacyjnych warstwy transportowej i sieciowej.
nr IP – numer nadawany interfejsowi sieciowemu, grupie interfejsów, bądź całej sieci komputerowej opartej na protokole IP, służąca identyfikacji elementów warstwy trzeciej modelu OSI.
 nr MAC (ang. Media Access Control) – podwarstwa warstwy łącza danych w modelu OSI.

ipconfig – polecenie w systemach operacyjnych Microsoft Windows służące do wyświetlania konfiguracji interfejsów sieciowych.
host name – nazwa własna serwera.
ping — nazwa programu używanego w sieciach komputerowych TCP/IP (takich jak Internet) służącego do diagnozowania połączeń sieciowych.
traceroute – program służący do badania trasy pakietów w sieci IP.

Nazwa komputera : KOMUPUTER14.sbsmen.edu.pl
 nr IP: 192.168.28.33
maska: 255.255.255.0
brama: 192.168.28.1

www.stalowawola.pl – Rzeszów

www.nisko.pl – Goliszowiec

www.zso2.edu.pl – Nurnberg (Niemcy)

 

Zima 2012- galeria

Na narty!

Linki do wyciągów narciarskich:

Odległość Stalowa Wola- Krzeszow : 33,7 km

Odległość Stalowa Wola- Batorz : 63 km

Odległość Stalowa Wola- Chrzanów : 63 km

DEKALOG NARCIARSKI

1. Używaj bezpiecznego sprzętu, przede wszystkim wiązań. Pamiętaj, że wiązanie jest wtedy bezpieczne, gdy jest prawidłowo ustawione. Jazda bez zabezpieczających pasków lub ski – stopów jest niewskazana.
2. Wybieraj dla siebie takie trasy i stoki, abyś zawsze panował nad szybkością. Jazdę dostosuj do swoich narciarskich umiejętności, pogody, rodzaju i stanu trasy.
3. Zjeżdżaj tak, abyś nie stanowił zagrożenia dla innych i dla siebie.
4. Kiedy skręcasz, zachowaj bezpieczną odległość w stosunku do innych narciarzy, a przy skrzyżowaniu torów jazdy daj pierwszeństwo osobie wolnej i będącej niżej od ciebie.
5. Nie zatrzymuj się nigdy w poprzek trasy, w przewężeniach i na zakrętach, jeżeli upadniesz – wstań zaraz, o ile to jest możliwe i zwolnij drogę.
6. Wyprzedzaj w takiej odległości, byś nie ograniczał wyprzedzanemu swobody ruchu. Na trasie można poruszać się tylko na nartach, pieszym wstęp jest wzbroniony.
7. Przestrzegaj znaków narciarskich i informacyjnych.
8. Nie zjeżdżaj blisko toru wyciągu narciarskiego i nie przecinaj trasy tego toru.
9. Pomagaj mniej sprawnym narciarzom. W razie wypadku udziel pomocy lub zorganizuj ją.
10. Dbaj o kondycję, korzystaj ze szkolenia pod okiem instruktora narciarskiego, o ile twoje umiejętności jazdy na nartach nie są wystarczające. Nauczysz się prędzej i będziesz prawidłowo wykonywał ewolucje narciarskie. Szkolenie można wykonać tylko w wyznaczonych miejscach.

  • ŚMIG KLASYCZNY

http://www.youtube.com/watch?v=3j5ylqHUAMo

  •        ŚMIG CARWINGOWY

http://www.youtube.com/watch?v=DVHmqgSEOwA

GRAFIKA

Grafika — jeden z podstawowych obok malarstwa i rzeźby działów sztuk plastycznych. Obejmuje techniki pozwalające na powielanie rysunku na papierze lub tkaninie z uprzednio przygotowanej formy.

Grafika komputerowa – dziedzina informatyki zajmująca się wykorzystaniem technik komputerowych do celów wizualizacji artystycznej oraz wizualizacji rzeczywistości. Grafika komputerowa jest obecnie narzędziem powszechnie stosowanym w nauce, technice oraz rozrywce.

Grafika rastrowa – prezentacja obrazu za pomocą pionowo-poziomej siatki odpowiednio kolorowanych pikseli na monitorze komputera, drukarce lub innym urządzeniu wyjściowym.Grafika rastrowa została opatentowana pierwszy raz przez firmę Texas Instruments w latach 70. i jest teraz wszechobecna.Zdjęcie z aparatu cyfrowego jest grafiką typu rastrowego.

Grafika wektorowa (obiektowa) – jeden z dwóch podstawowych rodzajów grafiki komputerowej, w której obraz opisany jest za pomocą figur geometrycznych (w przypadku grafiki dwuwymiarowej) lub brył geometrycznych (w przypadku grafiki trójwymiarowej), umiejscowionych w matematycznie zdefiniowanym układzie współrzędnych, odpowiednio dwu- lub trójwymiarowym. Drugim z podstawowych typów grafiki komputerowej jest grafika rastrowa.

Piksel (ang. pixel – wyraz utworzony ze zbitki dwóch angielskich słów: picture+element) jest to najmniejszy jednolity (przedstawiający konkretny kolor, patrz subpiksel) element obrazu wyświetlanego na ekranie (monitora komputerowego, telewizora itp.), drukowanego (dotyczy technologii druku punktowego) lub uzyskiwanego za pomocą urządzeń przetwarzania obrazu (aparat cyfrowy, skaner).

AKRONIMY:

  1. BMP – format pliku z grafiką bitmapową. Opracowany pierwotnie dla systemu OS/2, wykorzystywany później także w interfejsach systemów z rodziny Microsoft Windows™, jednak jako wolny od patentów jest dostępny i – mimo dużych rozmiarów – popularny jako format przechowywania danych również na wszystkich pozostałych platformach. Zawiera w sobie prostą kompresję bezstratną RLE (która nie musi być użyta), informację o użytych kolorach. Obsługuje tryby RGB oraz RGBA.
  2. JPEG (wym. dżej-peg lub jot-peg) – format kompresji statycznych obrazów rastrowych, przeznaczony głównie do stratnego zapisu obrazów naturalnych (pejzaży, portretów itp.), charakteryzujących się płynnymi przejściami barw oraz brakiem lub małą ilością ostrych krawędzi i drobnych detali.
  3. GIF (ang. Graphics Interchange Format) – format pliku graficznego z kompresją bezstratną (opis niżej) stworzony w 1987 r. przez firmę CompuServe. Pliki tego typu są powszechnie używane na stronach WWW, gdyż pozwalają na tworzenie animacji dwustanową przezroczystością.
  4. PPI (ang. pixels per inch) – liczba pikseli przypadająca na cal długości. Jednostka stosowana do określania rozdzielczości obrazów bitmapowych.
  5.  DPI. dots per inch) – liczba plamek przypadająca na cal. Jednostka stosowana do określenia rozdzielczości drukarek, ploterów, naświetlarek itp. Pojęcie to jest bardzo rozpowszechnione i często stosowane także jako potoczny zamiennik określeń pokrewnych: ppi (pixels per inch – pikseli na cal) czyli jednostek rozdzielczości obrazów bitmapowych oraz spi (samples per inch – próbek na cal) czyli jednostek rozdzielczości skanerów.
  6. RGB – jeden z modeli przestrzeni barw, opisywanej współrzędnymi RGB. Jego nazwa powstała ze złożenia pierwszych liter angielskich nazw barw: Rred (czerwonej), Ggreen (zielonej) i Bblue (niebieskiej), z których model ten się składa. Jest to model wynikający z właściwości odbiorczych ludzkiego oka, w którym wrażenie widzenia dowolnej barwy można wywołać przez zmieszanie w ustalonych proporcjach trzech wiązek światła o barwie czerwonej, zielonej i niebieskiej (zob. promieniowanie elektromagnetyczne).
  7. CMYK – zestaw czterech podstawowych kolorów farb drukarskich stosowanych powszechnie w druku kolorowym w poligrafii i metodach pokrewnych (atramenty, tonery i inne materiały barwiące w drukarkach komputerowych, kserokopiarkach itp.). Na zestaw tych kolorów mówi się również barwy procesowe[1] lub kolory triadowe (kolor i barwa w jęz. polskim to synonimy). CMYK to jednocześnie jedna z przestrzeni barw w pracy z grafiką komputerową.

ŹRÓDŁO : http://www.wikipedia.pl